اولین ساکنان در سمت آسیایی استانبول مستقر شدند. نام شهر از پادشاه مگارا بیزاس در قرن 7 قبل از میلاد گرفته شده است. مهاجران مستعمره ای به نام بیزانس بنا کردند. اسکندر مقدونی در قرن چهارم قبل از میلاد این شهر را تصرف کرد. در سال 193 بعد از میلاد ، شهر توسط امپراتور روم سپتیموس سوروس فتح شد و تا قرن چهارم میلادی بر آن حکمرانی کرد.
نام شهر سپس توسط امپراتور کنستانتین بزرگ به قسطنطنیه تغییر کرد و پایتخت شد.
قسطنطنیه و امپراتوری روم شرقی که بر روی چندین تپه مانند روم ساخته شده بود ، پس از قرن پنجم امپراتوری بیزانس نامیده شد. این شهر توسط امپراتورهای نخستین بیزانس بین قرون چهارم و ششم مملو از گنجینه های جهان باستان بود.
به دلیل اغتشاشات در زمان فرمانروایی یوستینیان اول ، این شهر ویران شد؛ پس از آن سازه های برجسته ای که بناهای تاریخی عصر طلایی بیزانس امروزه هستند ، مانند ایاصوفیه بزرگ ، بازسازی شد.
قسطنطنیه غنای و قدرت خود را پس از محاصره از قرن هفتم تا دهم توسط بیگانگان ؛ همچنین تمام ثروت خود را تحت سلطه جنگ صلیبی چهارم در سال 1204 از دست داد.
قسطنطنیه سپس به استانبول تغییر نام داد و پس از فتح توسط ترکان عثمانی به رهبری سلطان محمت دوم ، پایتخت امپراتوری عثمانی شد.
بین قرنهای 15 و 16 مساجد و ساختمانهای عمومی ساخته شد و تا سال 1500 جمعیت این شهر نیم میلیون نفر بود. استانبول سپس به مرکز فرهنگی ، سیاسی و تجاری تبدیل شد.
در سال 1923 ، پس از مبارزات آتاتورک ، جمهوری ترکیه تشکیل و آنکارا پایتخت شد. با این حال ، هنوز استانبول امروزه بسیار توسعه یافته می باشد و مرکز همه فعالیتهای تجاری و فرهنگی است.
FA
